دنیایی که من می‌بینم شامل تعدادی از یادداشت‌ها، سخنرانی‌ها و نامه‌های نوشته شده به قلم خود آلبرت اینشتین است که در سال 1949 میلادی (1328 ه.ش) توسط او به چاپ رسیده بود.

برای درک بهتر دنیایی که اینشتین در آن زندگی کرد، ابتدا به شرحی از وقایع آن روزگار و ارتباطی که او با جنگ و جنگ با او داشت می‌پردازیم.

این کتاب دربردارنده اطلاعات جالب و کاملی از جنبه‌های مختلف زندگی اینشتین، به همراه گزیده‌ای از مطالب هدفمند است؛ به طوری که تنها به ترجمه متن بسنده نشده و با دقت در مورد تک‌تک مواردی که ممکن است برای خواننده نامفهوم جلوه کند، توضیحات تکمیلی و مفصلی ارائه گردیده است و هدف، ارائه تصویری روشن از این فرد است.

این مجموعه سعی دارد تا با تشریح حوادث دنیایی که این نابغه‌ی ریاضی شاهدش بوده و همچنین درگیری‌های احساسی و عاطفی که در زندگی تجربه نموده است، گوشه‌های تاریک شخصیتیِ چنین انسان برجسته‌ای را بهتر به تصویر بکشد تا چراغ راه کسانی باشد که می‌خواهند در مسیر چنین انسان‌های برجسته‌ای گام برداند. در یادداشت‌های او شاهد حس احترام و افتخاری خواهیم بود که این دانشمند نسبت به همکاران، معلمان و دوستان خود ابراز نموده و همچنین شاهد حس نفرتش از جنگ و ساخت و فروش تسلیحات جنگی خواهیم بود.

مطالب این کتاب روشنگر این مطلب است که انسان‌ها با ترکیبی از تمایلات و انتخاب‌های خوب و بد در زندگی درگیر هستند و انتخاب‌های انسان می‌تواند شخصیت بیرونی‌اش را بسازد. مطالب نوشته شده در این کتاب قصد بزرگ‌نمایی یا به چالش کشیدن انسان‌ها را ندارد و با توجه به اینکه آلبرت اینشتین توانست در زمینه علم و دانش نام بزرگی از خود بر جای بگذارد، شاید شناختن دنیایی که می‌دید و گرفتاری‌هایی که او و دنیای اطرافش با آنها دست به گریبان بود، خالی از لطف نباشد.